Eilandspolder in de ochtendzon – een wandeling vol rust

In Grootschermer is het nog stil. Op deze zondagochtend slaapt het hele dorp uit – niet zo vreemd, want de kermis is dit weekend in volle gang en gisteravond was er feest. De straten liggen er verlaten bij. De eerste zonnestralen zetten het stille dorp in een zacht, dromerig licht.

Ik loop een stukje door het lintdorp, over bruggetjes en langs charmante huizen. Aan het eind van de straat, die van noord naar zuid door het hele dorp voert, loop je zo de eilandspolder in. Een reiger scheert sierlijk voor me uit over het landschap.

De Eilandspolder is een bijzonder natuurgebied. Al in de 13e eeuw werd het bedijkt, waarna een wirwar van waterwegen en eilandjes ontstond. Lange tijd waren de graslanden alleen per boot bereikbaar, tegenwoordig zorgen stevige bruggen voor verbinding. Het gebied is rijk aan weide- en watervogels, en daarom tussen maart en juli gesloten tijdens het broedseizoen

Rondom de polder liggen pittoreske dorpen als Graft, De Rijp, Schermerhorn en Driehuizen – en natuurlijk Grootschermer, mijn startpunt van vandaag. In de verte slaat een kerkklok. Even later zie ik de toren: dit moet de Grote Kerk van De Rijp zijn.

Terwijl ik over een met dauw bedekte grasstrook loop – natte sokken inbegrepen – ontvouwt het landschap zich in volle schoonheid: kleine eilandjes, groene weilanden, rietkragen en rijk begroeide oevers.

Ik nader de Beemsterringvaart. Op de dijk staat een rij statige bomen. Een typisch polderbeeld, en voor mij een van mijn lievelings. In het licht van de opgaande zon staan ze als donkere silhouetten tegen de lucht, wat het éxtra mooi maakt.

Dan zie ik iets wat mijn hart sneller doet kloppen: een kleine kudde IJslanders. Hoewel ik al jaren niet meer rijd, blijf ik een paardenmeisje in hart en nieren. Deze robuuste paardjes zijn niet alleen sterk, maar hebben ook twee bijzondere extra gangen die ze uniek maken. En eerlijk: hun wollige uiterlijk maakt ze onweerstaanbaar knuffelig.

Na een paar laatste aaitjes loop ik verder, de dijk op. Onderlangs voert een grindpad dat ik een hele tijd blijf volgen, met links van mij de uitgestrekte Eilandspolder.

Na zo’n drie kilometer bereik ik Schermerhorn. Op het Zuidje voelt het knus en gezellig. Ik wandel langs het ‘Kleinste Huisje van Schermerhorn’, een overgebleven tuindershuisje dat nu als mini-museum dienstdoet. Daarna kom ik langs de inmiddels bekende Grote Kerk.

Bij de kerk sla ik linksaf, het Westeinde op – een straat waar ik eerder liep voor mijn derde blogpost. Toen liet ik een stalletje met zelfgemaakte producten noodgedwongen links liggen, omdat ik geen contant geld bij me had. Dit keer ben ik beter voorbereid en neem ik een pot heerlijke jam mee. Daarna loop ik het dorp verder uit, en heb ik prachtig uitzicht over de museummolen en zijn twee buren. De museummolen onder zeil en met de wieken in beweging: een prachtig gezicht.

De route gaat verder over het Haviksdijkje. Ganzen bepalen hier het toneel: onafgebroken vliegen groepen luid gakkend over, om vervolgens neer te strijken in de beschutte polder. Veel weidevogels zijn inmiddels vertrokken naar warmere streken, maar de ganzen voelen zich hier duidelijk thuis.

Het dijkje zelf is historisch: ooit beschermde het het Schermereiland tegen de binnenzee de Schermer. Aan de voet ligt molen De Havik met het bijbehorende molenaarshuisje – een idyllisch plaatje.

De dijk verbindt Schermerhorn met Grootschermer. Wanneer ik hem helemaal ben afgelopen, wandel ik het dorp weer binnen. Inmiddels is het er wat levendiger: het kinderprogramma van de kermis staat op het punt van beginnen. Toch hangt er nog steeds die fijne, rustige zondagochtend-sfeer.

Mijn oordeel

⭐⭐⭐⭐⭐

Wat een heerlijke wandeling! Op zondagochtend extra stil en verstild, maar ik vermoed dat het hier sowieso nooit té druk wordt. Een route die in elk seizoen zijn charme heeft. Knusse dorpjes, weidse natuur en een vleugje historie – absoluut een aanrader.n. 

Informatie:

Let op: deze route is niet toegankelijk van 15 maart tot 15 juni vanwege het broedseizoen van de vogels. 

Startpunt: Grootschermer

Route: Grootschermerroute

App code: 29862

Lengte: 10,67 km

Soort paden: Afwisseling van verharde en onverharde paden, plus dijk

Geschikt voor honden: Honden zijn op deze route niet toegestaan.

Horeca: Het Genot van Grootschermer bij het startpunt

Parkeren: Gratis parkeren op Parkeerplaats het oude voetbalveld (zo te vinden op google maps) tegenover restaurant Het Genot van Grootschermer.

OV: Bushalte Kopdammerdijk in Grootschermer op 1 minuut lopen van het startpunt